Hypnotisch ritme

Schrijven doe ik dagelijks en meerdere malen werd de aanzet geleverd voor dit eerste blogbericht. Divine timing lijkt geland en misschien is het wel een patroon dat zich herhaalt om telkens op de valreep mijn doelen te behalen. Maar mijn ervaring leert dat ik niettemin surf op een verbinding om U tegen te zeggen.

Het frisse lentegezang van de vogels hangt volop in de lucht en met deze prachtige dierencommunicatie op de achtergrond voel ik mij helemaal verbonden met mijn doel. Mijn verlangen om met mijn blogberichten een fijne communicatie te realiseren. Het gaat om meer dan woorden. Ik geniet van de verbindende mogelijkheden die een blog kan realiseren, het gaat mij voor alles om aanwezig te zijn voor jou, voor mijn lezers. Het gaat mij om een groeiproces waarbij ik in de eerste plaats getuige mag zijn van een wederzijds groeiend vertrouwen tussen elkaar, mijn lezerspubliek, waar ik nog heel wat (h)eerlijks om te delen voor in petto heb. En daarnaast dat empathie die mijn natuurlijke vaardigheid is, deze communicatie versterkt en verbindend werkt naar wie wij werkelijk zijn voor elkaar.

In deze turbulente tijden lijkt het wederzijds verlangen groeiend om aan te komen in een veld van veiligheid en geborgenheid. Een schijnbaar ondoordringbaar deken van onrust en lijden terroriseert jong en oud, bewust of onbewust. Onderbewust staat de knop om te overleven op rood. Burn-out loert overal om de hoek. En wat zijn we gretig op zoek naar (h)erkenning. Op zoek naar wie we werkelijk zijn, naar tools, inzichten … naar bevrijding uit onze onmacht.

Ik beoog mijn bloggen zo ver mogelijk te houden van filosofie of theorie. Daarvoor heb je de gespecialiseerde bronnen, er is genoeg literatuur voor te vinden. Niettemin valt er wellicht hier en daar een kleine verwijzing naar een bron, groot denker of wetenschapper. Want daar ben ik wel een grote fan van. Maar persoonlijk ben ik een eenvoudig, niet hoogopgeleid persoon en is creativiteit mijn grootste talent. En mijn communicatie ligt vooral in de inspiratie van het moment, daar geef ik mij daar graag aan over, the sky is the spirit. Ik surf op trillingen vol informatieve synchrone gegevens in het moment.

Voor elke blog die ik schrijf laat ik mij inspireren in het moment en geef mij volledig over aan Divine timing en synchroniciteit. Op deze manier omarm ik de magie in mijn leven en geniet diep. Met mijn doel inspiratie en (h)erkenning te bieden aan mijn medereizigers op het pad naar waarheid en bevrijding, omarm ik mijn mooie zelf.

Ik hou van jullie.

Dit blogplatform wordt één groot feest van wakker worden in een wereld van verbinding met al wat is.

Welkom op mijn blogplatform: Treed uit je schaduw.

Als tiener schreef ik een waanzinnig verhaal over de manier waarop ik in een luchtbel dacht te leven. Ik voelde mij groeien en groeien en na een hele tijd van welbehagen zorgde het groeiproces ervoor dat het erg krap leven was in de bel. En hoewel ik mij in allerlei ongemakkelijke bochten wrong om op mijn vertrouwde plekje te mogen blijven, werd op een bepaald moment de luchtbel echt te klein en ontplofte. In dat moment werd ik wakker. En ik werd geboren in de echte wereld.

Als toemaatje kreeg ik een schouderklopje van de leraar Nederlands die me toefluisterde: “Er zit zoveel meer in jou dan je denkt.” In dat innige moment voelde ik mij boven mijzelf uitgroeien en dit gevoel heeft mij tot op vandaag niet verlaten. Zo dankbaar voor deze mentor in mijn leven.

De kort geschetste inhoud van mijn verhaal lijkt mij een perfecte illustratie van mijn persoonlijk leven waarbij ik in een luchtbel woonde. Tot ik het als onhoudbaar ervaarde van op die manier verder te willen of kunnen leven.

Ik heb altijd wel een bijbelverhaal lopen dat mijn geloof kleurt. Bijbel komt van het Latijnse woord `biblia` dat `boeken` betekent. Boeken verslinden en kennis verzamelen beheersen mijn leven. En dat kreeg ik met de paplepel mee.

Daarnaast wandel ik vaak naast een of meerdere mentors* die op Divine timing mijn leven komen binnengewandeld. Ik buig diep voor allen die op mijn pad zijn gekomen en die nu al terug in de andere dimensie vertoeven. Maar sommige mentors wandelen momenteel ook echt naast mij, of gaan mij voor en ik volg.

De rode draad doorheen mijn fascinerende zoektocht is het wezen van mens-zijn. Onafgebroken zoek ik op een doortastende manier naar het mysterie van de mens-wording. Reeds vrij vroeg in mijn bestaan op aarde was er een heftig gevoel van ergens niet mee akkoord zijn. Ergens leeft in mij de herinnering aan ‘wel akkoord zijn’. Dat kan ik vertalen in een term als ‘een harmonische verbinding ervaren’.

Onlangs hadden mijn partner en ik het over hoe hypnose onze levens voortdurend beïnvloed en hoe we ons daar weinig of niet genoeg bewust van zijn.

Hypnose: in een van mijn huidige bijbels spreekt de auteur van ‘hypnotiserend ritme’. Hij beschrijft deze natuurwet heel helder.

Ik citeer even: “Sterren en planeten bewegen zich vanuit een precisie die perfect is, de seizoenen komen met regelmaat terug in een jaar, uit een eikel ontstaat de eikenboom en geen pijnboom.” Napoleon Hill.

Ergens heb ik of hebben we een voeling, een herinnering aan, ik citeer opnieuw: “Volmaakte universele vorm van energie waarmee de natuur een volmaakt evenwicht bewaart tussen alle materie en energie.” Napoleon Hill.

Ik raak altijd erg opgewonden, schiet vol vuur en passie bij dit besef van dit groots gebeuren dat 24 op 24 u rondom mij, rondom ons plaatsgrijpt. Dit wonderlijk beweeg waar ik, wij deel van mogen uitmaken.

Ik voel daarnaast een pijn of verdriet omdat ik niet ben geworden wie ik ooit dacht te zijn, omdat mijn rol op aarde precies niet overeenstemt met wie ik echt ben.

Een thema in mijn, onze levens. De acceptatie van wie we zijn. We weten veelal wie we niet ‘willen’ zijn maar weten niet helder wie we wel willen zijn of wie we echt, werkelijk zijn. Jeetje wat een pijnlijk verhaal is dat. Dit gevoel van afgescheiden zijn.

Ja, dat is het thema van mijn leven, de zoektocht van vrij jong al: “Wie ben ik, van waar kom ik en naar waar ga ik?”

Nu wil ik mij terug verbinden met het onderwerp dat ik als onderliggend thema van deze blog wil aanreiken. Hypnose, het hypnotische ritme in onze levens.

Ritme, herhaling zorgt voor soort veiligheidsgevoel, maar tegelijk ook wel voor verdoving. Ons helder denken, horen en voelen lijkt mij aangetast. Functioneert niet echt optimaal.  Of we worden uit ons vermogen van zelfbeschikking gehaald.

Verder uitwijken in deze materie is een complex verhaal en dat is ook niet mijn bedoeling. Ik geef een eenvoudige korte duiding om door te gaan met de echte inspiratie die ik wil delen.

Alles is verbonden met al wat is, het energetisch veld en zit in één stroming als water uit de rivieren dat naar de zee stroomt en uiteindelijk in de oceaan belandt. Het is verbonden met een welomlijnd doel. Soms ervaar ik dit hele beweeg als een buitenzintuiglijk proces dat mij overkomt. Overweldigend, het overkomt mij helemaal. Soms lijkt het erop of ik elke dag in een verhaal zit van hoe het leven mij overkomt. En hoe het leven mij overkomen is. En hoe het een gewoonte is om elke dag zo in mijn leven te staan.

En laat nu net hypnotisch ritme daar sterk zijn plaats in innemen. Deze universele wet die ervoor zorgt dat alles netjes in zijn evenwicht gehouden wordt … zou die mij, ons ook op een andere manier doordringen? Ik ervaar hierbij de dualiteit, zo eigen aan ons bestaan op aarde.

Ik stel vast dat de  oneindige intelligentie die overal aanwezig is,  die oneindige ruimte waar alle kennis en tegelijk macht in opgeslagen ligt….  Deze opslagplaats is tastbaar aanwezig. Het hypnotisch ritme  vind ook daar zijn ontstaan. Deze conclusie vind ik interessant… want als ik daar, wij daar toegang tot hebben.. dan geloof ik dat ik persoonlijk en meerdere met mij … de creatie van ons leven neerzetten.

Op een welbepaalde dag besloot ik mijn eigen theorie te ontwikkelen. Mijn hele zoektocht deed mij denken aan de goudzoekers, de goudkoorts. Op weg naar het ontdekken van het duurzame metaal dat al honderden jaren staat voor waarde en zuiverheid. En zorgde ervoor dat ik in mijn jonge jaren herkenning vond in de alchemie van de steen der wijzen. *

Ik ontdekte de GOuDzoeker in mij en op een welbepaalde dag ontdekte ik dank zij mijn huidige mentor de GOuDcreator in mij.

En tot op vandaag ben ik dankbaar voor deze weg die ik voor mijzelf aan het ontwikkelen ben van GOuDzoeker naar GOuDcreator. Ik ben vervuld van vreugde omdat ik langzaam maar zeker wakker word in de opslagplaats van oneindige intelligentie. Het veld waarin alles is opgeslagen wat is, was en ooit kan zijn. En dit dank zij het bewuste verbindingswerk met het prachtig bolwerk, ons menselijk brein.

We krijgen een kans om samen te werken aan de ontsnapping aan de eindeloze draaikolk waarin we slachtoffer zijn van het hypnotiserend ritme. We kunnen het recht opeisen om ons brein bewuster te gebruiken. Zo kunnen we aansluiten op het verhaal van non-dualiteit. De verbinding met al wat is, hier en nu, in het altijd eeuwige durend aanwezig-zijn.

Een voorwaardelijk brandend verlangen om deze vicieuze cirkel te doorbreken, en te beseffen dat niemand tegen zijn wil kan worden gehypnotiseerd is noodzakelijk. Gepassioneerd willen ontsnappen uit je lijdensweg. Met deemoed en hoop. Onder dit alles stroomt het passioneel verlangen naar de verbinding met wie je werkelijk bent.

De werking van hypnotiserend ritme bevriest permanent alle gewoonten, fysiek en geestelijk. Een onveranderlijk beweeg. Gedragen door onze overtuigingen en patronen gebaseerd op het verlangen naar veiligheid en geborgenheid en (h)erkenning. Daden volgen altijd op gedachten die in patronen in elkaar gezet worden.

Mijn hele bedoelen van deze inspiratie is uiteraard hoop bieden, en uitzicht. En in dit blogbericht is mijn perspectief  een glimp bieden op de trance, hypnose waar we dagelijks niet onderuit lijken te komen.

Door onze gedachten en gevoelens houden wij onszelf onvrijwillig in een toestand van overleven. Onvrijheid. Ons hele bestaan is een aaneenschakeling van impulsen die aangedreven wordt vanuit ons brein. De Grot van Plato.

Elke gedachte-impuls die het brein door gewoonte keer op keer herhaalt vormt een geordend ritme. Ongewenste gewoonten moeten doorbroken worden voor ze een ritme vormen. Ritme is het laatste stadium van gewoonte. Je wordt overgenomen, als in een draaikolk beland je en zo raak je in een vorm van dwaling met jezelf.

De kleur van die gedachte-impuls ontstaat vanuit triggers die ontstaan wanneer je herinnerd wordt aan onveiligheid, en kan tot op elk level van je leven. Het kan zelfs als doodsbedreiging aanvoelen en kan reeds bij de conceptie ontstaan zijn. Het ligt sowieso in ervaringen uit het verleden. We creëren wegen waarbij we controle houden en zijn helemaal uit het hier en nu getrokken, niet meer aanwezig bij onszelf. We zijn niet meer wie we willen zijn, handelen niet zoals we willen handelen. De impuls om onszelf te beschermen neemt de leiding en we staan in een vaak onmetelijk eindeloze draaikolk van lijden.

Op naar het einde van deze blog. Ik citeer graag uit een van mijn persoonlijk geschreven artikelen. ‘Burn-out als Lichtsignaal.’ Dat ligt klaar om tot een volgend blogbericht te herwerken.

We staan momenteel op een werkelijke ommekeer.

Choice or no choice?

 We worden gedwongen stil te staan, toe te kijken en ergens het keerpunt te vinden. Om het “hier en nu” zo verantwoordelijk mogelijk door te komen.

Ik heb uit de ervaring geleerd dat in het eenvoudig aanwezig zijn in het moment, een groot voordeel schuilt. Daar, in het innigste moment met jezelf, ligt alles glashelder, doorzichtig voor je. Het aandurven om ons eigen levensritme te grijpen.

Ik realiseer mij dat ik het niet kon vermijden zaken op te geven, om met mijzelf in het reine te komen, en om mijn eigen plaats te vinden in de wereld. Een plek waar het “echt goed” is om te zijn, en op die manier iets van blijvende waarde te creëren.

Mijn eigen levensvuur ontdekken vanuit mijn standvastigheid in het moment is een vreugde.

Vuur heeft geen bepaalde vorm maar hecht zich aan brandbare voorwerpen en geeft daardoor licht.

Al het lichtende in de wereld is afhankelijk van iets waaraan het zich gehecht heeft om te kunnen schijnen. (I Tjing het teken vuur.)

Ik wens iederéén heel veel leesgenot en zelf(h)erkenning toe.

Omarm je mooie zelf. Samen zijn we één.

Van harte Dorothea.

*Een mentor is iemand die zijn (levens)ervaring gebruikt om een ander terzijde te staan. Een mentor adviseert en begeleidt een minder ervaren persoon op basis van eigen kennis en ervaring. Het woord mentor komt uit de Griekse mythologie. (Wikipedia)

 *De steen der wijzen een legendarische alchemistische substantie waarvan men geloofde dat men er gewone metalen in edelmetalen mee kon veranderen, met name in goud. De steen werd tevens beschouwd als heelmiddel bij alle kwalen (panacee) en als levensverlengend middel, in de Chinese (in tegenstelling tot de Europese) alchemie zelfs als middel tot onsterfelijkheid.